สำหรับคนที่ยังไม่เคยทำอะไร เมื่อเริ่มต้นลงมือทำงาน ทำมาหากิน เจออุปสรรค อาจจะทำให้ท้อแท้ ท้อถอยไปบ้าง แต่ก็ต้องอดทน สู้ต่อไป
เพราะไม่มีใครที่จะสามารถโอบอุ้มได้ตลอดเวลา และตลอดไป
เราต้องพึ่งพาตัวเอง และยืนได้ด้วยตัวเอง
เช่น ทำขนม ไปฝากขายกับร้านค้าในตำบล ขายในราคาส่ง ซึ่งพูดคุยตกลงกับทางเจ้าของร้านนั้นแล้ว ตอนเย็น เอาไปวาง เจ้าของร้านให้จัดวางสินค้าเอง คนทำขนม เลยลองเอาไปจัดวางที่เค้าเตอร์ที่จ่ายเงิน ซึ่งเป็นจุดเด่น ที่เห็นสินค้าได้ชัดเจน พอถึงเช้าวันใหม่ คนทำขนมแวะไปซื้อสินค้าในร้านนั้น แล้วมองดูขนมที่เอามาฝากขาย ปรากฏว่า เจ้าของร้านเอาขนมของเธอ ไปวางไว้ชั้นล่าง แล้วเอา ขนมที่เจ้าอื่น มาฝากขาย ที่รับมาก่อน เอามาวางที่บนเคาร์เตอร์จ่ายเงิน
เจ้าของร้านมองตามสายตาคนทำขนม ก็รีบบอกว่า อยากจะขายขนมอันเก่าให้หมดก่อน เดี๋ยวมันจะหมดอายุ พอหมดแล้ว จะเอาขนมอันใหม่มาวาง
อือม.. คนทำขนม ก็คิดล่ะ แต่ก็เข้าใจ เพราะเจ้าของร้าน จะตัดสินใจวางตรงไหนก็ได้ จึงพูดตรงๆว่า ถ้าอึดอัด เกรงใจ ให้บอกมาตรงๆนะ ถ้าค้าขายแล้วอึดอัด เกรงใจ แบบนี้ ไม่ดี กินใจ คาใจ กันไปเปล่าๆ
เช่นเดียวกับการยืมงิน เป็นหนี้สิน ไม่อยากให้เป็นหนี้ เพราะต่อไป จะพูดคุยกันไม่สนิทใจ เข้าหน้ากันไม่ได้ ต้องหลบหน้าหลบตา หากไม่มีเงินใช้หนี้สิน เรื่องเงินต้องชัดเจน อยากจะคบกันนานๆ จึงไม่อยากให้มีหนี้สินต่อกัน...
"ถ้าคิดจะค้าขายกัน ระยะยาวๆ ต้องเผื่อรับ เผื่อรุกด้วย ยอมรับได้ทั้งกำไร และขาดทุน"
"สำคัญมาก ต้องพร้อมยอมรับสิ่งที่จะเกิดขึ้นทุกอย่าง"
"ทำการค้าขาย ต้องเป็นคนกระตือรือร้นอยู่ตลอดเวลา"
"ค้าขายในหมู่บ้าน ในตำบล พอเปิดร้านค้า ก็จะมีคนทำขนม ทำแซนวิช มาติดต่อขายในราคาขายส่ง บางคนก็ทำกล้วยฉาบมาฝากขาย หลายคนพยายามทำอาชีพเสริม หารายได้เพิ่ม แซนวิช กล้วยฉาบ ขนมต่างๆนี่ ก็มีคนทำหลายเจ้านะ"
"ที่ร้านนึง กล้วยฉาบนี่ มีคนจากอำเภอนึง ทำกล้วยฉาบมาส่ง ที่ร้าน ทำมาส่งขาย 20 ถุง ราคาถุงละ 8 บาท ขับรถกระบะ มาส่งที่เดียวนี่นะ ลองคิดดูว่าคุ้มมั้ย แต่เค้าก็พยายามที่จะหารายได้เข้าบ้านของเค้า"
"มีคนลำบากกว่าเราเยอะแต่ เค้าก็พยายามสู้ ไม่ท้อ พยายามทุกทางในการทำอาชีพเสริม"
"ท้อ ไม่ถอย คอยดูก็แล้วกัน รางวัลของคนล่าฝัน นั้นยังไม่ไกล
แพ้ ไม่สำคัญ หากว่ายังมีกำลังใจ พิสูจฯ์ธาตุแท้หัวใจ.. นักสู้"
เพราะไม่มีใครที่จะสามารถโอบอุ้มได้ตลอดเวลา และตลอดไป
เราต้องพึ่งพาตัวเอง และยืนได้ด้วยตัวเอง
เช่น ทำขนม ไปฝากขายกับร้านค้าในตำบล ขายในราคาส่ง ซึ่งพูดคุยตกลงกับทางเจ้าของร้านนั้นแล้ว ตอนเย็น เอาไปวาง เจ้าของร้านให้จัดวางสินค้าเอง คนทำขนม เลยลองเอาไปจัดวางที่เค้าเตอร์ที่จ่ายเงิน ซึ่งเป็นจุดเด่น ที่เห็นสินค้าได้ชัดเจน พอถึงเช้าวันใหม่ คนทำขนมแวะไปซื้อสินค้าในร้านนั้น แล้วมองดูขนมที่เอามาฝากขาย ปรากฏว่า เจ้าของร้านเอาขนมของเธอ ไปวางไว้ชั้นล่าง แล้วเอา ขนมที่เจ้าอื่น มาฝากขาย ที่รับมาก่อน เอามาวางที่บนเคาร์เตอร์จ่ายเงิน
เจ้าของร้านมองตามสายตาคนทำขนม ก็รีบบอกว่า อยากจะขายขนมอันเก่าให้หมดก่อน เดี๋ยวมันจะหมดอายุ พอหมดแล้ว จะเอาขนมอันใหม่มาวาง
อือม.. คนทำขนม ก็คิดล่ะ แต่ก็เข้าใจ เพราะเจ้าของร้าน จะตัดสินใจวางตรงไหนก็ได้ จึงพูดตรงๆว่า ถ้าอึดอัด เกรงใจ ให้บอกมาตรงๆนะ ถ้าค้าขายแล้วอึดอัด เกรงใจ แบบนี้ ไม่ดี กินใจ คาใจ กันไปเปล่าๆ
เช่นเดียวกับการยืมงิน เป็นหนี้สิน ไม่อยากให้เป็นหนี้ เพราะต่อไป จะพูดคุยกันไม่สนิทใจ เข้าหน้ากันไม่ได้ ต้องหลบหน้าหลบตา หากไม่มีเงินใช้หนี้สิน เรื่องเงินต้องชัดเจน อยากจะคบกันนานๆ จึงไม่อยากให้มีหนี้สินต่อกัน...
"ถ้าคิดจะค้าขายกัน ระยะยาวๆ ต้องเผื่อรับ เผื่อรุกด้วย ยอมรับได้ทั้งกำไร และขาดทุน"
"สำคัญมาก ต้องพร้อมยอมรับสิ่งที่จะเกิดขึ้นทุกอย่าง"
"ทำการค้าขาย ต้องเป็นคนกระตือรือร้นอยู่ตลอดเวลา"
"ค้าขายในหมู่บ้าน ในตำบล พอเปิดร้านค้า ก็จะมีคนทำขนม ทำแซนวิช มาติดต่อขายในราคาขายส่ง บางคนก็ทำกล้วยฉาบมาฝากขาย หลายคนพยายามทำอาชีพเสริม หารายได้เพิ่ม แซนวิช กล้วยฉาบ ขนมต่างๆนี่ ก็มีคนทำหลายเจ้านะ"
"ที่ร้านนึง กล้วยฉาบนี่ มีคนจากอำเภอนึง ทำกล้วยฉาบมาส่ง ที่ร้าน ทำมาส่งขาย 20 ถุง ราคาถุงละ 8 บาท ขับรถกระบะ มาส่งที่เดียวนี่นะ ลองคิดดูว่าคุ้มมั้ย แต่เค้าก็พยายามที่จะหารายได้เข้าบ้านของเค้า"
"มีคนลำบากกว่าเราเยอะแต่ เค้าก็พยายามสู้ ไม่ท้อ พยายามทุกทางในการทำอาชีพเสริม"
"ท้อ ไม่ถอย คอยดูก็แล้วกัน รางวัลของคนล่าฝัน นั้นยังไม่ไกล
แพ้ ไม่สำคัญ หากว่ายังมีกำลังใจ พิสูจฯ์ธาตุแท้หัวใจ.. นักสู้"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น