วันอังคารที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2558

เปลี่ยนความคิดใหม่ ควรจะทุ่มเทเพื่อใคร



คำพูด การกระทำ อารมณ์ ความรู้สึกของคนวัยเดียวกัน มีประสบการณ์ ความคิดใกล้เคียงกัน อาจจะเปลี่ยนความคิดของอีกคนหนึ่งได้เช่นกัน

ในครอบครัวหนึ่ง ผู้เป็นคุณย่า กับคุณปู่ ได้วางแผน จัดเวลา สลับสับเปลี่ยนเพื่อที่จะเข้าไปช่วยลูกชายและลูกสะใภ้เลี้ยงหลาน ใน กทม ด้วยความที่อายุมาก อยู่ในวัยเกษียณแล้ว เป้าหมายของชีวิตที่ต้องการ ต่างจากคนวัยทำงาน ที่มีเป้าหมายอยู่ที่การสร้างเนื้อสร้างตัว หาเงินให้ได้เยอะๆ ไขว่คว้าตำแหน่ง หน้าที่การงานและความสำเร็จให้สูงขึ้นเรื่อยๆ

แต่สำหรับผู้ที่อยู่ในวัยเกษียณ จะต้องการพุ่งสู่เป้าหมายเหมือนคนวัยทำงานไปทำไมกัน...

เป้าหมายของคุณปู่ คุณย่านั้น คือ ต้องการทุ่มเทเอาใจใส่ ช่วยดูแลหลาน เพื่อให้หลานเติบโตมาเป็นคนดี...

เมื่อคุณย่าท่านนั้น พบเจอเพื่อนในวัยเดียวกัน ได้เล่าให้เพื่อนฟังอย่างมีความสุข ชีวิตไม่ได้ต้องการไขว่คว้าหาอะไรอีกแล้ว ต้องการเพียงแค่นี้ล่ะ

ทำให้เพื่อนในวัยเดียวกัน ที่กำลังจะตัดสินใจ ไปประชุมใน กทม เปลี่ยนความคิด ยกเลิกการไปประชุมในงานนั้น อยู่กับลูกชายและลูกสะใภ้ ก่อนที่ทั้งสองคน จะเดินทางกลับไปต่างจังหวัด...

ขอใช้เวลากับคนในครอบครัวดีกว่า...

สำหรับหลายคนแล้ว คงมุ่งมั่น ทุ่มเทให้กับงาน ความก้าวหน้าและความสำเร็จ เพื่อความมั่นคงของอาชีพ...

แต่อาจจะหลงลืม ความมั่นคงในครอบครัว การเอาใจใส่ต่อคนที่เรารัก คนที่อยู่ในบ้าน ก็มีความสำคัญเช่นกัน..

หลายคน ให้เหตุผลว่า ที่ต้องใช้เวลาทุ่มเทให้กับงาน เพื่อความก้าวหน้าและความสำเร็จนั้น... แล้วจะไม่มีเวลาสักนิดหรือ ที่จะแบ่งปันให้คนในครอบครัวบ้าง...

เมื่อถามว่า แล้วที่ทำงานมากมาย ทำงานหนักขนาดนั้น ทำเพื่อใคร?... มีคำตอบมาว่า ก็เพื่ออยากให้คนในครอบครัว สุขสบาย..

"อ้าว แล้วถ้าคนในครอบครัว อยากให้คุณมีเวลาให้กับพวกเค้าบ้าง เพื่อที่พวกเค้าจะได้มีความสุข ความสบายใจ ทำไมคุณไม่ให้เค้าล่ะ"
"เออ นั่นสิ"

"ทำงานหาเงินก็หนัก ให้เวลากับงานเต็มที่แล้ว .. แล้วจะให้เวลากับคนในครอบครัวไม่ได้เลยหรือ"
"นั่นสิ หรือว่า งาน สำคัญกว่า คนในครอบครัว"

อือม น่าคิดนะ...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น