วันเวลาเท่ากันทุกวินาที แต่คนเรามักทำให้เวลาไม่เท่ากัน
นั่นสินะ เป็นความรู้สึกของหลายคน ที่มักจะคิดว่า แต่ละคนมีเวลาไม่เท่ากัน
เหมือนกับโอกาส ที่ไม่เท่าเทียมกัน...
ไม่มีไม้บรรทัด หรือสิ่งที่เป็นมาตรฐานที่จะเอามาวัด "ความรู้สึกได้"
เหมือนกับความรู้สึก รักโลภ โกรธ หลง ทำไมคนหนึ่ง ถึงมีความรู้สึกพวกนี้ มากมายเหลือเกิน
แต่วัดไม่ได้ว่า มันมาก น้อยขนาดไหน
ขนาดเอามาเทียบกัน ก็ยากที่จะวัดได้
อย่างเช่น ความรู้สึกทางเพศ หรือ เซ็กซ์นี่ล่ะ
บางคนก็ว่า ตัวเอง มีความต้องการมาก..
แต่พอแก้ผ้า คู่ขากลับแสดงออกและมีความต้องการที่ร้อนแรงกว่า...
ในเวลาที่คนเรา มีความทุกข์.. มักจะรู้สึกว่า เวลามันเดินไปอย่างเชื่องช้าเหลือเกิน
ส่วนคนที่มีความสุข สนุกสนาน ..เอ๊ย เวลาหมดไวจริงๆ
คงเพราะ คนเราที่มีความทุกข์ จดจ่ออยู่กับตัวเองมากเกินไป
เหมือนคนที่เอาแต่เฝ้ามองเข็มวินาที มองมันอยู่นั่น
ใจจดจ่ออยู่กับตรงนั้น...
ส่วนคนอื่นๆ ที่นั่งทำงาน เร่งทำงานให้เสร็จตามเป้าหมาย ตามกำหนดเวลา
ยิ่งเร่งทำ ดูเหมือนเวลาจะน้อยลงทุกที
ยิ่งงานมาก ยิ่งต้องการเวลาที่จะทำงานให้มากขึ้น..
แต่เวลาก็เดินไปตามปกติ ...
ก็ทำงานไม่เสร็จเอง วางแผนไม่ดีเอง หรือ ใช้เครื่องมือ อุปกรณ์ที่จะทำให้งานสำเร็จตามเป้าหมาย...
.. ไม่ใช้เครื่องมือที่เหมาะสมเอง
สิ่งต่างๆ ทำให้เวลาที่มีเท่ากัน ทำให้คนรู้สึกว่า เวลาไม่เท่ากัน..
เมื่อช่วงที่มีความสุข หลายคนมักจะรู้สึกว่า เวลาเดินเร็วจัง
แต่ช่วงที่มีความทุกข์ ก็รู้สึกว่า เวลาช่างเคลื่อนไปอย่างช้าๆ
น่าแปลกใจที่หลายคน มักจะสร้างความทุกข์ให้กับตัวเองโดยไม่รู้ตัว
มีหลายวิธีที่จะทำให้ชีวิต มีความสุข...
..สุขอย่างยาวนาน...
แต่หลายคน เลือกที่จะมีความสุข อย่างฉาบฉวย..
แล้วต้องแบกรับความทุกข์ไป..นานแสนนาน
การใช้ชีวิตแบบบริโภคนิยม ซื้อ กิน เที่ยว สร้างหนี้สิน หาความสุขสบาย
สนองกิเลสตัณหาของตัวเอง เพียงชั่วครู่ชั่วยาม แล้วมาบ่นว่า ชีวิตแย่จัง
ไม่โชคดีเหมือนคนนั้นคนนี้..
ก็ใช้ชีวิตอย่างไร้สติเองนี่..
ตัวอย่างที่ดีๆมีมากมาย ไม่สนใจ
มันแต่สนใจแต่ตัวเอง ชีวิตมันเลยล้มเหลวแบบนี้..
วันเวลาที่มีเท่ากันทุกๆคน วันละ 24 ชั่วโมง
แต่ละคนใช้เวลากันอย่างไรล่ะ
ใช้เพื่อสร้างความสุข ความพอเพียง
หรือ ใช้เพื่อแสวงหา เพื่อสนองกิเลสตัณหาของตัวเอง
อยากจะเป็นอย่างไร แบบไหน ก็อยู่ที่ตัวเอง..
ในเวลาที่มีเท่ากันทุกคน..
จะทำให้เกิดความสุข หรือ ทุกข์ จะทำให้เวลามันเท่ากัน เดินช้า เดินเร็ว ก็อยู่ที่ตัวของท่านเองแล้วล่ะ
นั่นสินะ เป็นความรู้สึกของหลายคน ที่มักจะคิดว่า แต่ละคนมีเวลาไม่เท่ากัน
เหมือนกับโอกาส ที่ไม่เท่าเทียมกัน...
ไม่มีไม้บรรทัด หรือสิ่งที่เป็นมาตรฐานที่จะเอามาวัด "ความรู้สึกได้"
เหมือนกับความรู้สึก รักโลภ โกรธ หลง ทำไมคนหนึ่ง ถึงมีความรู้สึกพวกนี้ มากมายเหลือเกิน
แต่วัดไม่ได้ว่า มันมาก น้อยขนาดไหน
ขนาดเอามาเทียบกัน ก็ยากที่จะวัดได้
อย่างเช่น ความรู้สึกทางเพศ หรือ เซ็กซ์นี่ล่ะ
บางคนก็ว่า ตัวเอง มีความต้องการมาก..
แต่พอแก้ผ้า คู่ขากลับแสดงออกและมีความต้องการที่ร้อนแรงกว่า...
ในเวลาที่คนเรา มีความทุกข์.. มักจะรู้สึกว่า เวลามันเดินไปอย่างเชื่องช้าเหลือเกิน
ส่วนคนที่มีความสุข สนุกสนาน ..เอ๊ย เวลาหมดไวจริงๆ
คงเพราะ คนเราที่มีความทุกข์ จดจ่ออยู่กับตัวเองมากเกินไป
เหมือนคนที่เอาแต่เฝ้ามองเข็มวินาที มองมันอยู่นั่น
ใจจดจ่ออยู่กับตรงนั้น...
ส่วนคนอื่นๆ ที่นั่งทำงาน เร่งทำงานให้เสร็จตามเป้าหมาย ตามกำหนดเวลา
ยิ่งเร่งทำ ดูเหมือนเวลาจะน้อยลงทุกที
ยิ่งงานมาก ยิ่งต้องการเวลาที่จะทำงานให้มากขึ้น..
แต่เวลาก็เดินไปตามปกติ ...
ก็ทำงานไม่เสร็จเอง วางแผนไม่ดีเอง หรือ ใช้เครื่องมือ อุปกรณ์ที่จะทำให้งานสำเร็จตามเป้าหมาย...
.. ไม่ใช้เครื่องมือที่เหมาะสมเอง
สิ่งต่างๆ ทำให้เวลาที่มีเท่ากัน ทำให้คนรู้สึกว่า เวลาไม่เท่ากัน..
เมื่อช่วงที่มีความสุข หลายคนมักจะรู้สึกว่า เวลาเดินเร็วจัง
แต่ช่วงที่มีความทุกข์ ก็รู้สึกว่า เวลาช่างเคลื่อนไปอย่างช้าๆ
น่าแปลกใจที่หลายคน มักจะสร้างความทุกข์ให้กับตัวเองโดยไม่รู้ตัว
มีหลายวิธีที่จะทำให้ชีวิต มีความสุข...
..สุขอย่างยาวนาน...
แต่หลายคน เลือกที่จะมีความสุข อย่างฉาบฉวย..
แล้วต้องแบกรับความทุกข์ไป..นานแสนนาน
การใช้ชีวิตแบบบริโภคนิยม ซื้อ กิน เที่ยว สร้างหนี้สิน หาความสุขสบาย
สนองกิเลสตัณหาของตัวเอง เพียงชั่วครู่ชั่วยาม แล้วมาบ่นว่า ชีวิตแย่จัง
ไม่โชคดีเหมือนคนนั้นคนนี้..
ก็ใช้ชีวิตอย่างไร้สติเองนี่..
ตัวอย่างที่ดีๆมีมากมาย ไม่สนใจ
มันแต่สนใจแต่ตัวเอง ชีวิตมันเลยล้มเหลวแบบนี้..
วันเวลาที่มีเท่ากันทุกๆคน วันละ 24 ชั่วโมง
แต่ละคนใช้เวลากันอย่างไรล่ะ
ใช้เพื่อสร้างความสุข ความพอเพียง
หรือ ใช้เพื่อแสวงหา เพื่อสนองกิเลสตัณหาของตัวเอง
อยากจะเป็นอย่างไร แบบไหน ก็อยู่ที่ตัวเอง..
ในเวลาที่มีเท่ากันทุกคน..
จะทำให้เกิดความสุข หรือ ทุกข์ จะทำให้เวลามันเท่ากัน เดินช้า เดินเร็ว ก็อยู่ที่ตัวของท่านเองแล้วล่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น