ในมุมของคนไม่สู้ชีวิต
จากชีวิตที่สุขสบาย มีเวลากิน เที่ยว เล่น มีคนให้เงินใช้มาตลอด วันนี้ เมื่อสิ่งที่เคยมี ค่อยๆหมดไป หายไป
... จากวันที่มี ก็ไม่มีอะไร แล้วต้องมาทนอยู่ ที่บ้านกับแม่ และพี่สาว ไม่สบายเหมือนแต่ก่อน
มีความกดดันหลายอย่าง ต้องบ่นด้วยความน้อยใจว่า "อึดอัดมาก"
แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง จะขยับอะไรก็ลำบาก ไม่สุขสบายเหมือนเดิม
พี่สาวเคยพูดให้กำลังใจ อยากให้ออกไปทำมาหากิน เคยพยายามแล้ว แต่มันติดขัด เรื่องเงิน เรื่องทุนรอนนี่ล่ะ
เวลาที่พี่สาวให้ช่วยทำงาน ทำขนมไปฝากขายที่ร้านค้าในหมู่บ้าน
เวลาที่พี่สาวนั่งทำขนม ทำกับข้าว เค้าทำอร่อย
พอตัวเองลองทำ ไม่อร่อยไม่ดีเท่าของพี่สาวทำ
ทำขนม ก็ไม่น่าทานเท่าพี่สาว
พอพี่สาวให้ลองทาแยม ทำขนม ก็ทำไม่น่าทานเหมือนพี่สาว
แล้วยังทำของเสีย ใส่ของเปลืองไปมั่ง
.. วัตถุดิบที่มี ลองทำให้แล้ว ขาดทุนมั่ง
พยายามจะทำอะไร ก็ไม่ดีสักอย่าง ไม่กล้าที่จะทำ กลัวจะทำให้ของเสีย..
ทำอาหาร พี่สาวก็ให้กำลังใจ สอนแล้ว แต่ก็ทำไม่อร่อยซะที
พี่สาวบอกว่า ไม่ตั้งใจ ไม่ใส่ใจทำ ก็พยายามทำ เท่าที่ทำได้แล้ว..
แต่มันทำไม่ได้อย่างที่พี่สาวทำ..
เมือช่วยอะไรไม่ได้ ก็ไม่อยากรบกวน ไม่อยากทำให้เสียของ เสียเงินมากมาย
แต่ก็ไม่รู้จะขยับไปทำอะไรได้จริงๆ...
ถ้ามีเงินลงทุน ทำร้าน เปิดร้าน ก็ไม่แน่ใจว่า จะทำแล้ว ได้กำไรรึเปล่า
ชีวิตที่ผ่านมา ยอมรับว่า ผิดพลาดหลายเรื่อง
พยายามปรับปรุงตัวให้ดีขึ้น...
หลายครั้ง ก็ไม่ได้ดีอย่างที่ใจหวัง
ไม่รู้จะทำยังไง..
สุขภาพก็ไม่ค่อยดี แต่การออกไปหาหมอ ต้องใช้เงิน..
เงินไม่ค่อยมี เลยเลือกที่จะไม่ออกไปไหน..
บางวัน พี่สาวก็มาพูดกดดัน เขาคงอยากให้คิด อยากให้สู้...
แต่ มันขยับยากจริงๆ
ตั้งใจจะช่วยพี่สาว เท่าที่จะทำได้..
..ตอนนี้ ไม่กล้าที่จะเสี่ยงอะไร..
ไม่มีเงิน ไม่มีทุน...
ถ้าหมดแล้ว จะทำอย่างไรต่อไป..
ไม่อยากจะสร้างปัญหา เพิ่มขึ้น
.. คิดว่า อยู่ในจุดที่ทำตัวให้เกิดปัญหาน้อยที่สุด...
จะทำอย่างโน้น ขยับไปทางนี้ ถ้าเกิดเรื่องเกิดปัญหา เกิดผลเสีย
... ทำอะไรก็ไม่ดี
ก็ขอเลือก ส่วนที่ทำให้เสียน้อยที่สุด..
จากชีวิตที่สุขสบาย มีเวลากิน เที่ยว เล่น มีคนให้เงินใช้มาตลอด วันนี้ เมื่อสิ่งที่เคยมี ค่อยๆหมดไป หายไป
... จากวันที่มี ก็ไม่มีอะไร แล้วต้องมาทนอยู่ ที่บ้านกับแม่ และพี่สาว ไม่สบายเหมือนแต่ก่อน
มีความกดดันหลายอย่าง ต้องบ่นด้วยความน้อยใจว่า "อึดอัดมาก"
แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง จะขยับอะไรก็ลำบาก ไม่สุขสบายเหมือนเดิม
พี่สาวเคยพูดให้กำลังใจ อยากให้ออกไปทำมาหากิน เคยพยายามแล้ว แต่มันติดขัด เรื่องเงิน เรื่องทุนรอนนี่ล่ะ
เวลาที่พี่สาวให้ช่วยทำงาน ทำขนมไปฝากขายที่ร้านค้าในหมู่บ้าน
เวลาที่พี่สาวนั่งทำขนม ทำกับข้าว เค้าทำอร่อย
พอตัวเองลองทำ ไม่อร่อยไม่ดีเท่าของพี่สาวทำ
ทำขนม ก็ไม่น่าทานเท่าพี่สาว
พอพี่สาวให้ลองทาแยม ทำขนม ก็ทำไม่น่าทานเหมือนพี่สาว
แล้วยังทำของเสีย ใส่ของเปลืองไปมั่ง
.. วัตถุดิบที่มี ลองทำให้แล้ว ขาดทุนมั่ง
พยายามจะทำอะไร ก็ไม่ดีสักอย่าง ไม่กล้าที่จะทำ กลัวจะทำให้ของเสีย..
ทำอาหาร พี่สาวก็ให้กำลังใจ สอนแล้ว แต่ก็ทำไม่อร่อยซะที
พี่สาวบอกว่า ไม่ตั้งใจ ไม่ใส่ใจทำ ก็พยายามทำ เท่าที่ทำได้แล้ว..
แต่มันทำไม่ได้อย่างที่พี่สาวทำ..
เมือช่วยอะไรไม่ได้ ก็ไม่อยากรบกวน ไม่อยากทำให้เสียของ เสียเงินมากมาย
แต่ก็ไม่รู้จะขยับไปทำอะไรได้จริงๆ...
ถ้ามีเงินลงทุน ทำร้าน เปิดร้าน ก็ไม่แน่ใจว่า จะทำแล้ว ได้กำไรรึเปล่า
ชีวิตที่ผ่านมา ยอมรับว่า ผิดพลาดหลายเรื่อง
พยายามปรับปรุงตัวให้ดีขึ้น...
หลายครั้ง ก็ไม่ได้ดีอย่างที่ใจหวัง
ไม่รู้จะทำยังไง..
สุขภาพก็ไม่ค่อยดี แต่การออกไปหาหมอ ต้องใช้เงิน..
เงินไม่ค่อยมี เลยเลือกที่จะไม่ออกไปไหน..
บางวัน พี่สาวก็มาพูดกดดัน เขาคงอยากให้คิด อยากให้สู้...
แต่ มันขยับยากจริงๆ
ตั้งใจจะช่วยพี่สาว เท่าที่จะทำได้..
..ตอนนี้ ไม่กล้าที่จะเสี่ยงอะไร..
ไม่มีเงิน ไม่มีทุน...
ถ้าหมดแล้ว จะทำอย่างไรต่อไป..
ไม่อยากจะสร้างปัญหา เพิ่มขึ้น
.. คิดว่า อยู่ในจุดที่ทำตัวให้เกิดปัญหาน้อยที่สุด...
จะทำอย่างโน้น ขยับไปทางนี้ ถ้าเกิดเรื่องเกิดปัญหา เกิดผลเสีย
... ทำอะไรก็ไม่ดี
ก็ขอเลือก ส่วนที่ทำให้เสียน้อยที่สุด..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น