น้ำใจกับการเผยแพร่เพลงของศิลปินใต้ดิน
น้ำใจยังคงเป็นสิ่งที่มีคุณค่าเสมอๆ...
สำหรับศิลปินใต้ดิน ที่สร้างงานเพลง ทำเองขายเอง รูปแบบการนำเสนอ จะเข้าถึง ใกล้ชิดกับคนฟัง และคนซื้อผลงานของพวกเค้า..
แน่นอนว่า คนที่จะได้ฟังเพลง ได้ยินเพลงของศิลปินใต้ดิน ย่อมมีจำนวนน้อยกว่า ศิลปินที่สังกัดค่ายใหญ่ๆ ที่มีเงินทุนโฆษณา หลักแสนหลักล้านบาท..
.. ศิลปินสังกัดค่าย ที่ทำระบบการตลาด โฆษณา อย่างเต็มที่ ย่อมมีคนรู้จัก ได้ยินบทเพลง เป็นจำนวนมากกว่า..
แต่ศิลปินใต้ดิน มีคนรู้จัก น้อยกว่านั้น
.. แต่เข้าถึง คนฟัง ได้มากกว่า..
เมื่อไม่มีเงินทุน ไม่มีสื่อในมือ ก็ต้องใช้ฝีมือของตัวเองล้วนๆ
และหารูปแบบในนำเสนอผลงาน ทั้งการเปิดหมวก เล่นดนตรี ตามตลาดนัด และสถานที่ต่างๆ พยายามทำให้บทเพลงของตัวเอง ให้คนได้ยิน ได้รู้จัก...
.. มีคนไทยหลายคน ที่ชื่นชอบ เสพงานเพลงใต้ดิน เพราะสร้างงานเอง เป็นตัวของตัวเอง และศิลปินใต้ดินแต่ละคน มีทิศทางของตัวเอง ที่ชัดเจน แน่นอน
ต่างจากศิลปินนักร้องที่สังกัดบริษัทใหญ่ๆ จะมีทีมงานผลิต โปรดิวเซอร์ นักแต่งเพลง ฯลฯ ออกแบบ และสร้างงานให้เสร็จสรรพ รวมทั้งวางรูปแบบ คำพูด การแต่งกาย เสื้อผ้า รวมทั้ง "สคริปท์" ให้ทำตามบทที่เขียนไว้
แต่สำหรับศิลปินใต้ดิน ต้องลงมือ ทำเองทุกอย่าง..
เมื่อได้รู้จัก ได้สัมผัสกับศิลปินใต้ดิน แม้เราจะเป็นเพียงคนที่เดินผ่านไปผ่านมา เป็นคนธรรมดาๆ แต่เมื่อหยุดฟัง และพูดคุยถามไถ่ ศิลปินใต้ดิน นั้น ยินดีที่จะพูดคุย แลกเปลี่ยนประสบการณ์ด้วย..
ต่างจากศิลปินสังกัดค่ายใหญ่ ที่เข้าถึงตัวได้ยาก...
." ก็เป็นธรรมดา ของศิลปินค่ายใหญ่ ที่ลงทุนสูง มีคนรู้จัก คนตามกรี๊ดกร้าดเยอะ จะให้มาทำตัวใกล้ชิดแบบศิลปินใต้ดิน ก็คงจะยากล่ะ"
เมื่อมีโอกาสได้ฟังเพลงของศิลปินใต้ดิน ได้ดูการเล่นดนตรีเปิดหมวก และได้ลองอัดวิดีโอ เอาไปอัพโหลดลงยูทูป
... แล้วก็ช่วย แชร์ ช่วยโพสต์ ในโลก โซเชียลมีเดีย...
. คนฟังที่เคยพบเจอศิลปินใต้ดิน คนที่ติดตามข่าวสาร ติดตาม facebook เพื่อนฝูง มิตรสหาย ได้เห็นคลิปวิดีโอ ก็เกิดความรู้สึกที่ดี ได้ใดล้ชิด ได้ข่าวคราว และคอยตามเป็นกำลังใจให้กับศิลปินมากขึ้น..
สำหรับตัวของศิลปินเอง ก็ประทับใจ ชื่นชอบในน้ำใจที่มอบให้
..เพราะหลายคน ได้ฟังแล้ว ก็เดินผ่านไป หรือซื้อผลงานไปแล้ว ก็ชื่นชอบ ก็เท่านั้น
แต่เมื่อมีคนๆหนึ่ง ช่วยถ่ายคลิปวิดีโอ แล้วเอาไปช่วยเผยแพร่ให้ ก็ยิ่งประทับใจมากขึ้น
.. ทำให้เกิดความใกล้ชิด สนิทสนม เป็นกันเอง กลายเป็นมิตรสหายกันเหนียวแน่นมากขึ้น
ถึงแม้ว่า น้ำใจที่ช่วยทำให้ ช่วยเผยแแพร่นี้ คงเทียบไม่ได้กับรูปแบบ สื่อที่บริษัทใหญ่ๆที่มีเงินทุนมากมาย สำหรับการทำโฆษณาให้ศิลปินและนักร้องในสังกัด.. แต่ก็ดีกว่า ไม่มีสื่อใดๆ สำหรับศิลปินใต้ดินเลย..
หลายเพลงของศิลปินใต้ดิน เขาพยายามร้องแล้วร้องอีก จนคนฟังชื่นชอบ ..
..เพลง 1 เพลงของศิลปินสังกัดบริษัทใหญ่ๆ ใช้ระยะเวลาไม่นาน ไม่กี่สัปดาห์ ไม่กี่เดือน ก็ทำให้คนทั้งประเทศ รู้จักเพลงนั้นแล้ว..
..แต่เพลงหนึ่งเพลงของศิลลปินใต้ดิน กว่าจะมีคนรู้จักสัก 1,000-2,000 คน ก็ใช้เวลามากพอสมควรเหมือนกัน
สำหรับน้ำใจที่มีให้ ประเมินค่าเป็นตัวเงินไม่ได้
เป็นความงดงามที่พบเจอในแวดวงศิลปินใต้ดิน
เช่นเดียวกับที่ศิลปินใต้ดิน ออกเดินสาย ไปนำเสนอผลงาน เปิดหมวกให้ผู้คนในตลาดนัด และหลายๆที่ ได้ฟังและรู้จักเพลงนั้นกัน..
น้ำใจยังคงเป็นสิ่งที่มีคุณค่าเสมอๆ...
สำหรับศิลปินใต้ดิน ที่สร้างงานเพลง ทำเองขายเอง รูปแบบการนำเสนอ จะเข้าถึง ใกล้ชิดกับคนฟัง และคนซื้อผลงานของพวกเค้า..
แน่นอนว่า คนที่จะได้ฟังเพลง ได้ยินเพลงของศิลปินใต้ดิน ย่อมมีจำนวนน้อยกว่า ศิลปินที่สังกัดค่ายใหญ่ๆ ที่มีเงินทุนโฆษณา หลักแสนหลักล้านบาท..
.. ศิลปินสังกัดค่าย ที่ทำระบบการตลาด โฆษณา อย่างเต็มที่ ย่อมมีคนรู้จัก ได้ยินบทเพลง เป็นจำนวนมากกว่า..
แต่ศิลปินใต้ดิน มีคนรู้จัก น้อยกว่านั้น
.. แต่เข้าถึง คนฟัง ได้มากกว่า..
เมื่อไม่มีเงินทุน ไม่มีสื่อในมือ ก็ต้องใช้ฝีมือของตัวเองล้วนๆ
และหารูปแบบในนำเสนอผลงาน ทั้งการเปิดหมวก เล่นดนตรี ตามตลาดนัด และสถานที่ต่างๆ พยายามทำให้บทเพลงของตัวเอง ให้คนได้ยิน ได้รู้จัก...
.. มีคนไทยหลายคน ที่ชื่นชอบ เสพงานเพลงใต้ดิน เพราะสร้างงานเอง เป็นตัวของตัวเอง และศิลปินใต้ดินแต่ละคน มีทิศทางของตัวเอง ที่ชัดเจน แน่นอน
ต่างจากศิลปินนักร้องที่สังกัดบริษัทใหญ่ๆ จะมีทีมงานผลิต โปรดิวเซอร์ นักแต่งเพลง ฯลฯ ออกแบบ และสร้างงานให้เสร็จสรรพ รวมทั้งวางรูปแบบ คำพูด การแต่งกาย เสื้อผ้า รวมทั้ง "สคริปท์" ให้ทำตามบทที่เขียนไว้
แต่สำหรับศิลปินใต้ดิน ต้องลงมือ ทำเองทุกอย่าง..
เมื่อได้รู้จัก ได้สัมผัสกับศิลปินใต้ดิน แม้เราจะเป็นเพียงคนที่เดินผ่านไปผ่านมา เป็นคนธรรมดาๆ แต่เมื่อหยุดฟัง และพูดคุยถามไถ่ ศิลปินใต้ดิน นั้น ยินดีที่จะพูดคุย แลกเปลี่ยนประสบการณ์ด้วย..
ต่างจากศิลปินสังกัดค่ายใหญ่ ที่เข้าถึงตัวได้ยาก...
." ก็เป็นธรรมดา ของศิลปินค่ายใหญ่ ที่ลงทุนสูง มีคนรู้จัก คนตามกรี๊ดกร้าดเยอะ จะให้มาทำตัวใกล้ชิดแบบศิลปินใต้ดิน ก็คงจะยากล่ะ"
เมื่อมีโอกาสได้ฟังเพลงของศิลปินใต้ดิน ได้ดูการเล่นดนตรีเปิดหมวก และได้ลองอัดวิดีโอ เอาไปอัพโหลดลงยูทูป
... แล้วก็ช่วย แชร์ ช่วยโพสต์ ในโลก โซเชียลมีเดีย...
. คนฟังที่เคยพบเจอศิลปินใต้ดิน คนที่ติดตามข่าวสาร ติดตาม facebook เพื่อนฝูง มิตรสหาย ได้เห็นคลิปวิดีโอ ก็เกิดความรู้สึกที่ดี ได้ใดล้ชิด ได้ข่าวคราว และคอยตามเป็นกำลังใจให้กับศิลปินมากขึ้น..
สำหรับตัวของศิลปินเอง ก็ประทับใจ ชื่นชอบในน้ำใจที่มอบให้
..เพราะหลายคน ได้ฟังแล้ว ก็เดินผ่านไป หรือซื้อผลงานไปแล้ว ก็ชื่นชอบ ก็เท่านั้น
แต่เมื่อมีคนๆหนึ่ง ช่วยถ่ายคลิปวิดีโอ แล้วเอาไปช่วยเผยแพร่ให้ ก็ยิ่งประทับใจมากขึ้น
.. ทำให้เกิดความใกล้ชิด สนิทสนม เป็นกันเอง กลายเป็นมิตรสหายกันเหนียวแน่นมากขึ้น
ถึงแม้ว่า น้ำใจที่ช่วยทำให้ ช่วยเผยแแพร่นี้ คงเทียบไม่ได้กับรูปแบบ สื่อที่บริษัทใหญ่ๆที่มีเงินทุนมากมาย สำหรับการทำโฆษณาให้ศิลปินและนักร้องในสังกัด.. แต่ก็ดีกว่า ไม่มีสื่อใดๆ สำหรับศิลปินใต้ดินเลย..
หลายเพลงของศิลปินใต้ดิน เขาพยายามร้องแล้วร้องอีก จนคนฟังชื่นชอบ ..
..เพลง 1 เพลงของศิลปินสังกัดบริษัทใหญ่ๆ ใช้ระยะเวลาไม่นาน ไม่กี่สัปดาห์ ไม่กี่เดือน ก็ทำให้คนทั้งประเทศ รู้จักเพลงนั้นแล้ว..
..แต่เพลงหนึ่งเพลงของศิลลปินใต้ดิน กว่าจะมีคนรู้จักสัก 1,000-2,000 คน ก็ใช้เวลามากพอสมควรเหมือนกัน
สำหรับน้ำใจที่มีให้ ประเมินค่าเป็นตัวเงินไม่ได้
เป็นความงดงามที่พบเจอในแวดวงศิลปินใต้ดิน
เช่นเดียวกับที่ศิลปินใต้ดิน ออกเดินสาย ไปนำเสนอผลงาน เปิดหมวกให้ผู้คนในตลาดนัด และหลายๆที่ ได้ฟังและรู้จักเพลงนั้นกัน..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น