ไม่รู้เลยว่าเป็นคนเห็นแก่ตัว

ไม่รู้เลยว่า เป็นคนเห็นแก่ตัว

เวลาที่คนเรา มองคนอื่น เราสามารถที่จะวิจารณ์เขาได้ทุกเรื่อง มองเห็นข้อเสียของเขาได้ทุกมุม
แต่พอให้มองตัวเอง มักจะเห็นแต่ข้อดี ส่วนที่ดี..
พอให้คนอื่นมองตัวเอง จะรู้สึกโกรธ ไม่พอใจ ..
..เมื่อคนอื่น มองเห็น ข้อเสียของเรา และวิจารณ์เราได้ทุกเรื่อง

เหมือนกับความเห็นแก่ตัวของคน...
เราสามารถเห็น นิสัยที่เห็นแก่ตัวของคนอื่นได้ทันที
..แต่ไม่ค่อยมีใคร จะบอกว่า ตัวเอง "เป็นคนเห็นแก่ตัว"

เมื่อมีคนบอกว่า "คุณเป็นคนเห็นแก่ตัว"
คุณจะมีข้อแก้ตัว มีเหตุผลที่หยิบยกมาพูด อธิบายได้อย่างมากมาย ว่า ฉันไม่ใช่คนเห็นแก่ตัว
แต่ในยามที่คุณมอง และวิจารณ์คนอื่น..
.. คุณสามารถให้ข้อมูล ว่า คนอื่นนั้น เห็นแก่ตัวอย่างไร

"ถ้าให้แต่ละคน มองตัวเอง ก็คงไม่มีใครเป็นคนเห็นแก่ตัว เพราะจะมองว่า ตัวเอง ดีทุกอย่าง"
"ก็เพราะทุกคน คิดกันแบบนี้ละ เลยกลายเป็นคนที่เห็นแก่ตัว แบบไม่รู้ตัว"

เมื่อต่างคนต่างมีความเห็นแก่ตัว
คงเป็นการยากที่จะไปแก้ไขคนอื่นได้ นอกจาก แก้ไขที่ตัวเอง
"แต่ถ้าเราแก้ไขตัวเอง คนอื่น ไม่ได้แก้ไข ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น"

ในความที่ไม่ดี ก็ลองมองหาส่วนที่ดีบ้างสิ
ความเห็นแก่ตัวของหลายคน ก็ช่วยให้แต่ละคน "รักษาสิทธิ์" ของตนได้นะ

เมื่อคนเราไม่สามารถไปแก้ไขความเห็นแก่ตัวของคนอื่นได้
สิ่งที่ทำได้คือ การรับมือกับความเห็นแก่ตัว..
รับมือกับสังคมที่เห็นแก่ตัว..

เหมือนกับสภาพสังคม สิ่งแวดล้อมรอบตัว ทีเราอยู่อาศัย
หลายที่สภาพแวดล้อมรอบบ้าน ไม่น่าอยุ่เลย
แต่ก็ต้องทนอยู่ เพราะไม่รู้จะย้ายหนีไปที่ไหน
มีเงิน มีข้อจำกัดหลายอย่าง จะทำยังไงได้..

สิ่งที่ทำได้ คือ การปรับตัวให้เข้ากับสิ่งที่เกิดขึ้น และเป็นไปนั่นเอง