วันจันทร์ที่ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559

อากร ศรีเอียด หรือลาฆูจุก หรือจุกกี้ เสียชีวิตเมื่อ 7 กพ2559

วันที่ 7 ก.พ.2559 ในขณะที่หลายคนกำลังเฉลิมฉลอง เทศกาลตรุษจีน หรือ ปีใหม่จีน ในแวดวงศิลปินเพื่อชีวิต ศิลปินอิสระ ต้องสูญเสีย ศิลปิน "ลาฆูจุก"

 อากร ศรีเอียด หรือลาฆูจุก หรือจุกกี้ เป็นศิลปินที่มีชื่ออยู่ในวงการศิลปะ วงการเพลง และกิจกรรมอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ เป็นที่รักใคร่ของผองเพื่อนแวดวงศิลปินศิลปะเพื่อชีวิตภาคใต้มาอย่างยาวนาน จนจัดได้ว่าเป็นศิลปินรุ่นใหญ่ที่มีฝีมือ และสนใจใช้งานศิลปะรับใช้ประชาชนอย่างจริงจังคนหนึ่ง
อาการโรคร้ายของเขา ก้อนเนื้อที่ไม่พึงประสงค์ก้อนใหญ่ที่อยู่ข้างลำคอของเขาบวมใหญ่จนน่าเป็นห่วง
www.manager.co.th/South/ViewNews.aspx?NewsID=9580000100018

จุกกี้ เป็นมิตรสหายที่ดีของพี่น้องเพื่อชีวิตหลายต่อหลายคน เขามีส่วนช่วยเหลืองานของศิลปินอิสระหลายคน หนึ่งในนั้น คือ จีน ปุถุชน

จีน ปุถุชน
"ลาฆูจุก" ก็เป็นอีกคนที่คอยช่วยเหลือและออกความคิดเก๋ๆ ให้มาโดยตลอดอีกทั้งยังเป็นศิลปินใต้ดินออกอัลบั้มที่มีปกเทปที่ยาวที่สุดในโลก ...
www.naikrasoon.com/index030003-PUTUCHON.html

ช่วงเที่ยงวัน จีน ปุถุชน ได้โพสต์ข้อความ ไว้อาลัยว่า
" คิดถึงความเป็นเพื่อนผู้เป็นพี่
คิดถึงวลีเมื่อครั้งพบเจอกัน
หลับเถอะ หลับให้สบาย ศิลปะ ดนตรีของพี่ลาฆูจุก (บัณฑิตบ้า)
ยังคงอยู่ในใจของฉันเสมอ
ขอแสดงความเสียใจ จากการจากไปของ พี่ลาฆูจุก

ติดตามข่าวคราวพี่จุกตลอด
ตั้งแต่พี่จุกป่วย ช่วงเดือนสองเดือน
ขอแสดงความเสียใจต่อครอบครัวของพี่จุกด้วยครับ
ด้วยจิตคารวะ
"จีน ปุถุชน"

"ขอแสดงความเสียใจด้วย
เคยพบกันสองสามครั้ง ที่สนามหลวง และหอประชุมใหญ่ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์
เขาเคยเชิญเราขึ้นไปอ่านบทกวีก่อนที่เขาจะเล่น แต่เราปฏิเสธเขาไป คืนนั้น วงด้ามขวานเล่นด้วย
มีวงเพื่อชีวิตจากปักษ์ใต้บ้านเราขึ้นเล่นหลายวง .. ขอแสดงความเสียใจ และขอให้ดวงวิญญาณจงสู่สุคติเทอญ"
Pinyo Thipsukhum


เดินทางสู่ภพภูมิ
..สู่มิติแห่งความนิรันดร์
..ส่งพี่ลาฆู จุก
"โอ๊ะ นวภาพ"



ผมโพสเพลงต่อเติมเมื่อสองชั่วโมงที่แล้ว ดูภาพพี่จุกในเพลง ยังหัวเราะใส่ท่าทางของแกอยู่เลย ตอนนั้นเราสองคนทาสีบ้านโรงสีไฟของบ่าวตุด มีอยู่เช้านึง ผมนอนปวดฟันอยู่ในเปล บ่าวตุดยังไม่เข้ามา พี่จุกเดินมาขอใบจากยาเส้น ด้วยความปวดฟัน ผมแกล้งหลับ พี่จุกไม่ยอม จะเอาใบจากยาเส้นให้ได้ พี่จุกเอามือแตะหัวของผม
"ยอดไม่สบายเหรอ ปกติไม่ค่อยตื่นสาย"
"ผมปวดฟัน อย่ากวนได้มั้ย"
พี่จุกหายเงียบไปสักพักใหญ่ๆ ก่อนจะกลับมาปลุกให้ผมกินยาแก้ปวด พร้อมกับจุดยาขาวกรองทิพย์ยื่นให้ผม
พออาการปวดฟันเบาบางลง ผมชวนพี่จุกไปทาสีห้องน้ำฝั่งปร้าตีนร้าน พี่จุกบอกว่า ทาสีมันง่ายไป เรามาวาดกันดีกว่า ผมบอกว่าผมผมวาดไม่เป็น แกบอกผมว่าไม่มีอะไรเป็นไม่เป็นในงานศิลปะ ผมลองดู ปาดพู่กันไปตามแรงมือ พี่จุกเข้ามาแจม แกวาดไปพลางแรพไปพลาง
พอช่วยกันวาดภาพห้องน้ำเสร็จ ผมถามพี่จุกว่าเป็นไงบ้างที่ผมวาด พี่จุกมองไปที่ผมทำสีเลอะเทอะเปื้อน
"ยอด แกเป็นคนกล้าบ้าบิ่นดี"
วันนั้น หลังจากทาสีส่วนอื่นของร้านเสร็จ ผมลากกีตาร์ตัวเล็กๆของบ่าวตุดร้องเพลง พี่จุกเป็นตากล้องเก็บภาพเสียงไว้ให้
ขอบคุณครับพี่จุกที่ไม่เคยโกรธน้องเหี้ยๆอย่างผมเลย
ไม่สิ ตลอดระยะเวลาที่อยู่ด้วยกัน ผมไม่เห็นพี่จุกโกรธใครเลย
หลับนะพี่ ถ้าจะเอาใบจากยาเส้น มาปลุกผมได้ทุกเวลา
...
ยืมภาพนะ เดช อัสดง
หมาฝันแห่งคอหงส์


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น