.. แม้ว่า พ่อแม่ผู้ปกครอง จะพยายามสั่งสอนลูกหลาน.. แต่สังคม และเด็กๆ เพื่อนๆที่เขาได้เจอ ก็ทำให้พฤติกรรม เปลี่ยนไปได้
..กรณ๊หนึ่ง คือ อยู่บ้าน ผู้ปกครอง พยายามสอนให้เด็ก พูดมีหางเสียง
"ครับ"
"ค่ะ"
เป็นมารยาทพื้นฐานที่เด็ก ต้องมีอยู่แล้ว..
.. เป็นการแสดงความเคารพผู้ใหญ่ด้วย..
แต่ในหมู่เพื่อนที่โรงเรียน เด็กๆ จะพูดจาห้วนๆ พูดจาไม่มีหางเสียง
หลายครั้ง เด็กจึงพูดกับผู้ใหญ่ด้วยความเคยชิน...
.. ไม่มีหางเสียง
สำหรับเด็กๆ รู้สึกว่า พูดกับเพื่อนๆ ไม่ต้องยุ่งยาก
..แต่กับผู้ใหญ่น่ะ มันไม่ใช่
เมื่อเด็กเลิกเรียน อยู่ที่บ้าน ผู้ปกครองถามไถ่ พูดคุยด้วย
.. เด็กก็ตอบแบบไม่มีหางเสียง.. ออกมา
ผู้ปกครอง ต้องย้ำว่า "ห๊า"
.จนกว่า เด็กจะตอบมีหางเสียง "ครับ" จึงจะพูดต่อ หรือ ตอบรับ
. แต่พ่อแม่ ผู้ปกครองหลายบ้าน มักจะตามในลูกหลาน
.. โอ๋ เอาอกเอาใจ จนเสียเด็ก
.. เรื่องเล็กๆน้อยๆ ถ้ามีโอกาส อย่ามองข้าม ในการอบรมสั่งสอนพวกเค้า
.. หากลูกหลาน โตเป็นผู้ใหญ่แล้ว การจะไปสั่งสอนให้รู้ความถูกต้องเหมาะสม..
.. มันก็สายเกินไปแล้วล่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น